będę miała nareszcie spokój.<br>- Coś pani powiem. Tylko niech się pani nie obraża. A zresztą! I tak mnie pani pewnie zwolni za dwa, trzy miesiące, bo za dużo mówię. Tak! Niech pani nie zaprzecza! Poprzednią służącą też pani zwolniła za ciekawość i gadanie..<br> - Mów w końcu - niecierpliwi się Julia, zaczerwieniona ze złości, że kuchta czyta w jej myślach.<br> - Po mojemu to jednak jest bardzo niedobrze...<br> - Co niedobrze? - Julia zerka podejrzliwie na kuchtę.<br> - Po mojemu niedobrze... Pani jest pół-Niemką? Tak?<br> - Tak. Pół Niemką, pół Polką. Ale czuję się Polką.<br> - A wyszła pani za całego Żyda? A więc dziecko jest, rany boskie - zadziwienie