Typ tekstu: Książka
Autor: Skrzypczak Ewa, Szafliński Zygmunt
Tytuł: Wstęp do fizyki jądra
Rok: 1994
Autor: Skrzypczak Ewa, Szafliński Zygmunt
Tytuł: Wstęp do fizyki jądra
Rok: 1994
potencjału otaczającej jądro umożliwiło Gamowowi obliczenie prawdopodobieństwa przeniknięcia cząstki o energii E przez barierę (rys.5.14). Wynosi ono
gdzie V=V(r) opisuje kształt bariery, a granice całkowania odpowiadają punktom "wniknięcia" cząstki do obszaru bariery otaczającej jądro i "wynurzenia się" z niej.
Z postaci wzoru widać od razu, że ze wzrostem E maleje wartość wykładnika potęgowego w wyrażeniu (5.13), a zatem nawet niewielkie różnice energii cząstek prowadzą do dużych różnic prawdopodobieństwa przeniknięcia cząstki przez barierę. Wniosek ten jest zgodny z empirycznym związkiem, zaobserwowanym przez Geigera i Nuttalla. Stanowi to niewątpliwy sukces tej uproszczonej wersji teorii przejścia tunelowego, wprowadzonej przez
gdzie V=V(r) opisuje kształt bariery, a granice całkowania odpowiadają punktom "wniknięcia" cząstki do obszaru bariery otaczającej jądro i "wynurzenia się" z niej.
Z postaci wzoru widać od razu, że ze wzrostem E maleje wartość wykładnika potęgowego w wyrażeniu (5.13), a zatem nawet niewielkie różnice energii cząstek prowadzą do dużych różnic prawdopodobieństwa przeniknięcia cząstki przez barierę. Wniosek ten jest zgodny z empirycznym związkiem, zaobserwowanym przez Geigera i Nuttalla. Stanowi to niewątpliwy sukces tej uproszczonej wersji teorii przejścia tunelowego, wprowadzonej przez
potencjału otaczającej jądro umożliwiło <name type="person">Gamowowi</> obliczenie prawdopodobieństwa przeniknięcia cząstki o energii E przez barierę (rys.5.14). Wynosi ono <br><gap> gdzie V=V(r) opisuje kształt bariery, a granice całkowania odpowiadają punktom "wniknięcia" cząstki do obszaru bariery otaczającej jądro i "wynurzenia się" z niej. <br>Z postaci wzoru widać od razu, że ze wzrostem E maleje wartość wykładnika potęgowego w wyrażeniu (5.13), a zatem nawet niewielkie różnice energii cząstek prowadzą do dużych różnic prawdopodobieństwa przeniknięcia cząstki przez barierę. Wniosek ten jest zgodny z empirycznym związkiem, zaobserwowanym przez <name type="person">Geigera</> i <name type="person">Nuttalla</>. Stanowi to niewątpliwy sukces tej uproszczonej wersji teorii przejścia tunelowego, wprowadzonej przez
