do getta i tam stał się przywódcą organizacji zbrojnej. Dopiero kiedy sytuacja zrobiła się beznadziejna, wykradł się do leśnej partyzantki. Mówił do mnie: "Przecież AK to było zwyczajne wojsko i działało jak wojsko, z akcjami, bitwami i tak dalej. My mieliśmy zupełnie inną taktykę, właśnie partyzantów. Chodziło nam o to, żeby zrobić wrażenie, że jest nas mnóstwo, więc przechodząc w nocy przez wioskę staraliśmy się jak najwięcej hałasować, jakby cały pułk przeciągał, i w jakichkolwiek działaniach dbaliśmy o takie efekty". <br> Puszcza w świadomości mieszkańców Wilna oznaczała schronienie. W powieści Droga donikąd Józefa Mackiewicza, kiedy za okupacji sowieckiej jego bohater nie widzi