dalsze wypady - wszystkiego tego uczył się od nowa. Chodził najczęściej sam lub w towarzystwie Burka. Lato zrobiło się upalne, turystów było sporo, tak że czasu specjalnie dużo nie miał, ale starał się przynajmniej dwa razy w tygodniu wyjść choćby na Grzesia czy Trzydniowiański. Pod koniec sierpnia ruch w schronisku nieco zelżał, jak to zwykle przed końcem wakacji - młodzież szkolna z rodzicami wyjechała, studenci jeszcze nie przyjechali. 20 sierpnia postanowił wybrać się na dwudniową włóczęgę granią. Popołudniu zamknął księgowość schroniska, sprawy bieżące zostawił na głowie młodej recepcjonistki, wziął Burka i namiot i wyruszył na "obchód" - jak nazywał graniową trasę z Grzesia szczytami