szansa spotkań ludzi sobie bliskich, których rozdzielały obozowe druty. Jakkolwiek skład tych komand był w zasadzie stały, wskutek solidarnej pomocy współwięźniów dochodziło do spotkań małżeństw, rodziców z dziećmi i zakochanych. Spotkania te wzmacniały siły psychiczne i ugruntowywały odporność na obozowe losy.<br><br>&lt;tit&gt;9 Społeczno-ekonomiczne mechanizmy obrony&lt;/&gt;<br><br>Zadaniem przedstawiciela władzy było zgładzenie więźnia w ustalonym terminie. Celem więźnia, który nie poddał się biernie temu losowi, było uniemożliwienie lub utrudnienie przedstawicielom władzy wykonania tego zadania. Poddanie się wszystkim obowiązującym w obozie nakazom i zakazom oznaczało, iż morderstwo zostanie dokonane. Psychiczne poddanie się nieustannej atmosferze grozy przyspieszało proces powolnego umierania. Przeciętny więzień rzadko miał