Był prawdziwym człowiekiem gór, można powiedzieć, że stał się chyba ich cząstką, bo znał Tatry doskonale. Miał w nich swoje ulubione miejsca, w które wracał najchętniej: trzeszczące pod naporem halnego schronisko SN PTT na Pysznej, skąd ruszał na <orig>"wyrypy"</> narciarskie w Tatry Zachodnie, Popradzki Staw, gdzie po wycieczce narciarskiej uwielbiał zjadać <orig>"palaczinki"</> i popijać je ogromną ilością soku malinowego, wreszcie stary bór w Niewcyrce, gdzie zaszywał się czasem z przyjaciółmi na <orig>"wygary"</>, jakże przyjemne dla duszy i ciała tatrzańskiego turysty. W Gawędach karpackich czytamy - Oppenheim odchodzi w mrok. Czy rzeczywiście tak stać się musi? Czy można zapomnieć o człowieku, który ramię