Typ tekstu: Książka
Autor: Jania Jacek
Tytuł: Glacjologia
Rok: 1993
Autor: Jania Jacek
Tytuł: Glacjologia
Rok: 1993
także studia z zakresu geomorfologii glacjalnej Spitsbergenu (S. Jewtuchowicz, J. Supryczyński).
Najwybitniejszą postacią powojennej polskiej glacjologii stał się S. Baranowski – uczeń A. Kosiby i A. Jahna, a także główny realizator spitsbergeńskiego programu glacjologicznego w okresie MRG. Znalazł on uznanie dzięki pracom na temat hydrologii subpolarnych lodowców Spitsbergenu oraz związków zlodowacenia tego obszaru z klimatem (Baranowski, 1973, 1977). Po prawie dziesięcioletniej przerwie, dzięki staraniom Baranowskiego i Jahna, w 1970 r. wznowiono polskie wyprawy naukowe na Spitsbergen (organizowane do 1975r. przez Uniwersytet Wrocławski). Ważnym elementem tych ekspedycji była realizacja programu glacjologicznego. W zasadzie stanowił on kontynuację badań wcześniejszych, poszerzonych o studia z
Najwybitniejszą postacią powojennej polskiej glacjologii stał się S. Baranowski – uczeń A. Kosiby i A. Jahna, a także główny realizator spitsbergeńskiego programu glacjologicznego w okresie MRG. Znalazł on uznanie dzięki pracom na temat hydrologii subpolarnych lodowców Spitsbergenu oraz związków zlodowacenia tego obszaru z klimatem (Baranowski, 1973, 1977). Po prawie dziesięcioletniej przerwie, dzięki staraniom Baranowskiego i Jahna, w 1970 r. wznowiono polskie wyprawy naukowe na Spitsbergen (organizowane do 1975r. przez Uniwersytet Wrocławski). Ważnym elementem tych ekspedycji była realizacja programu glacjologicznego. W zasadzie stanowił on kontynuację badań wcześniejszych, poszerzonych o studia z
także studia z zakresu geomorfologii glacjalnej Spitsbergenu (S. Jewtuchowicz, J. Supryczyński).<br> Najwybitniejszą postacią powojennej polskiej glacjologii stał się S. Baranowski – uczeń A. Kosiby i A. Jahna, a także główny realizator spitsbergeńskiego programu glacjologicznego w okresie MRG. Znalazł on uznanie dzięki pracom na temat hydrologii subpolarnych lodowców Spitsbergenu oraz związków zlodowacenia tego obszaru z klimatem (Baranowski, 1973, 1977). Po prawie dziesięcioletniej przerwie, dzięki staraniom Baranowskiego i Jahna, w 1970 r. wznowiono polskie wyprawy naukowe na Spitsbergen (organizowane do 1975r. przez Uniwersytet Wrocławski). Ważnym elementem tych ekspedycji była realizacja programu glacjologicznego. W zasadzie stanowił on kontynuację badań wcześniejszych, poszerzonych o studia z
