czysto terapeutyczną. W grupie osób zaburzonych moglibyśmy się spodziewać przede wszystkim tak silnego nacisku na dyrektywność trenera, że zmusiłoby go to do wyjścia z niedyrektywnej roli. Niewykluczone też, że pojawiłby się silny opór grupy, połączony z indywidualnymi decyzjami opuszczenia treningu. U poszczególnych osób spodziewać by się należało wzrostu napięcia, lęku, złości, uniemożliwiających twórcze uczestnictwo w treningu. Możliwe byłyby dekompensacje typu histerycznego bądź urojeniowego. U alkoholików czy narkomanów - zwiększone ryzyko przerwania abstynencji.<br><br>Drugie ograniczenie jest dyskusyjne i wiąże się z dokonaniem pewnych wyborów. Mianowicie można by zarzucić niedyrektywnej formie realizowania treningu, że jest zbyt mało ucząca - trener dyrektywny, planując odpowiednie techniki czy