rana. Małżeństwo uprawomocniało się przez wymianę upominków o podobnej wartości. Młodzi mieszkali w domu rodziców dziewczyny aż do czasu, gdy ich pierwsze dziecko skończyło rok. Później mogli przenieść się do drugich teściów lub zbudować własną chatę.<br>Śmierci, ogłaszanej w osadzie przez obwoływacza, towarzyszyły przyciągające powszechną uwagę ceremonie rytualne. Członkowie rodziny zmarłego uczestniczyli w całonocnym czuwaniu. Specjalny mistrz uroczystości kierował organizacją pogrzebu, którego miejscem było wzgórze sąsiadujące z osadą. Zwłoki umieszczano w grobie zwrócone twarzą na zachód i najczęściej w pozycji leżącej, aczkolwiek ludzie zasłużeni dla plemienia byli wyróżniani pozycją siedzącą. Zmarły ubierany był w swoją najleszą odzież i spowijany w zwoje