miałki piasek, a Polek zaczął się zsuwać gwałtownie w dół. Przekoziołkowało go na piasku. Chwytając spazmatycznie powietrze palcami, poleciał na żwirowaty brzeg rzeki.<br>- To głupia zabawa! - krzyknęła Pacia. Polek leżał na ziemi bez ruchu.<br>- Jesteście durnie, durnie! - krzyczała Pacia tupiąc nogami. - Ja nie chcę, słyszycie, nie chcę! Po coście go zmuszali? On nie żyje, umarł naprawdę! Ojej! I płacząc histerycznie jęła uciekać w stronę domu. Doliniarze milczeli skonsternowani. Po dłuższej chwili Krywko uniósł się na rękach i wstrząsnął głową, jakby chciał zrzucić natrętne źdźbła słomy, i próbował wstać. Kulejąc wszedł ponownie do rzeki.<br>- Chodź, nie wygłupiaj się! - krzyknął Kajaki. Łapa milczał