strukturę budżetu państwa. Jest to budżet chory, w którym ogromną część dochodów przeznacza się na łatanie dziur i pokrywanie strat, a nie na wydatki ułatwiające rozwój, pchające gospodarkę do przodu. Im większy sektor nierynkowy, tym mniej inwestycji rozwojowych. Gdyby nie finansowanie sektora nierynkowego, budżet nasz nie miałby prawie deficytu i znacznie więcej pieniędzy można by przeznaczyć na rzeczywiście ważne cele. Dlatego lekarstwem na złą sytuację naszych finansów publicznych nie jest utrzymywanie wysokich stóp podatku dochodowego, lecz twarde przekształcenie sektora nierynkowego w rynkowy. Tylko wobec gospodarki kierującej się regułami rynku, złożonej z przedsiębiorstw pracujących dla zysku i inwestujących, uzasadniona jest niekiedy pomoc