żeby się miał na baczności, gdyż pod domem Klary wystaje agent Gestapo. To mnie brano za agenta.<br>Gdy telefonowałem, Klara odkładała słuchawkę. Gdy dzwoniłem do drzwi, pani Antonina oświadczała przez łańcuch, że Klara wyszła i nie wiadomo kiedy wróci.<br>Doprowadzony do rozpaczy, napisałem do niej list pełen brutalnych zarzutów i zniewag. Potem listownie błagałem ją o przebaczenie, żebrałem łaski, posyłałem kwiaty, których nie przyjmowała.<br>Od czasu do czasu udawało mi się dopaść ją na ulicy albo przez podstawione osoby zwabić do kawiarni. Wtedy znowu powtarzały się te same sceny. Klara była chłodna i nieprzejednana, a ja zalewałem ją potokiem natarczywych, rozpaczliwych