Kwiatów. W końcowej <br>części tej sutry młody adept Sudhana prowadzony przez Maitreyć, Buddę <br>przyszłości, wszedł do wieży z klejnotów i zobaczył, iż w środku jest ona tak <br>niezmierzona jak przestrzeń. Ze zdumieniem spostrzegł, że w środku wieży <br>znajduje się niezliczona liczba innych wież, z których żadna nie przesłania <br>innej. Sudhana zobaczył siebie na każdej z wież - stał i patrzył na nie <br>z boku, a jednocześnie mógł patrzeć ze szczytu każdej wieży. Sudhana był <br>cały czas sobą, odrębną 'jaźnią jednostkową', a jednocześnie był obecny <br>wszędzie. Wizja ta przypomina słynną metaforę sieci Indry: każdy <br>z kryształów w sieci znajdującej się w pałacu Indry