orkiestrą, dał znak i w gęstym powietrzu rozpłynęły się dźwięki żałobne marsza Szopenowskiego.<br>"Och... Boże... Boże... jakież to wszystko jest bezbrzeżnie nudne. Co to jest? Ja się nie powinienem nudzić".<br>Na podwórku Żyd sprzedający grzebienie jadł bezmyślnie pomarańczę - jak chleb. Lucjan pomyślał: "Litowałem się wczoraj nad nim, a teraz taki żre pomarańczę. Czy ja sobie mogę pozwolić na to? Nie. Tak, ale tamten nie chleje wódki. Muszę zejść na dół i kupić sobie pomarańczę, to mi dobrze zrobi".<br>Wyszedł i po chwili wrócił z owocem w ręku. Pomarańcza była wyschnięta i włóknista, o słodkomdłym smaku. "Nawet sobie pomarańczy kupić nie potrafię