mu rozbłysło, a głowę przygięło niemal do końskiej grzywy. <br>Nie odzywał się więcej.<br>*<br>Niebo na wschodzie pojaśniało w przeczuciu świtu. Zrobiło się jeszcze zimniej. Skrępowany Reynevan trząsł się, dygotał, w równej mierze z chłodu, co ze strachu. Nostitz kilka razy musiał przywołać go do porządku szarpnięciem powroza.<br>- Co z nim zrobimy? - spytał nagle Vitelozzo Gaetani. - Będziemy z sobą ciągnąć przez całe góry? Czy osłabimy oddział, dając mu eskortę do Świdnicy? Hę? <br>- Nie wiem jeszcze - w głosie Hayna von Czirne pobrzmiało zniecierpliwienie. - Myślę.<br>- A czy - nie rezygnował Italczyk - ta nagroda aż tyle warta? I czy za martwego dają dużo mniej?<br>- Nie o