Typ tekstu: Książka
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
wyrażenie proporcjonalne do iloczynu lagranżjanu elektrodynamiki i formy objętości. Działanie dla elektrodynamiki można więc zapisać dla obu sygnatur czasoprzestrzeni w postaci
Równania elektrodynamiki bez źródeł zapisane w języku form różniczkowych to
gdzie pierwsze równanie to równanie ruchu wynikające z (7.10), a drugie wynika z
konstrukcji (tożsamość Bianchiego).
W obecności źródeł równania Maxwella elektrodynamiki to
Aby sformułować teorię Yanga-Millsa opisaną w rozdziale czwartym w języku form
różniczkowych, zacznijmy, podobnie jak w przypadku elektrodynamiki, od zdefiniowania jednoformy potencjału
Przyjmujemy tak jak w rozdziale czwartym, że grupa cechowania jest zwarta, a reprezentacja jest skończenie wymiarowa i unitarna (czyli generatory są hermitowskie) z
Równania elektrodynamiki bez źródeł zapisane w języku form różniczkowych to
gdzie pierwsze równanie to równanie ruchu wynikające z (7.10), a drugie wynika z
konstrukcji (tożsamość Bianchiego).
W obecności źródeł równania Maxwella elektrodynamiki to
Aby sformułować teorię Yanga-Millsa opisaną w rozdziale czwartym w języku form
różniczkowych, zacznijmy, podobnie jak w przypadku elektrodynamiki, od zdefiniowania jednoformy potencjału
Przyjmujemy tak jak w rozdziale czwartym, że grupa cechowania jest zwarta, a reprezentacja jest skończenie wymiarowa i unitarna (czyli generatory są hermitowskie) z
wyrażenie proporcjonalne do iloczynu lagranżjanu elektrodynamiki i formy objętości. Działanie dla elektrodynamiki można więc zapisać dla obu sygnatur czasoprzestrzeni w postaci <br><gap><br>Równania elektrodynamiki bez źródeł zapisane w języku form różniczkowych to <br><gap><br>gdzie pierwsze równanie to równanie ruchu wynikające z (7.10), a drugie wynika z <br>konstrukcji (tożsamość Bianchiego). <br><page nr=97><br>W obecności źródeł równania Maxwella elektrodynamiki to <br><gap><br>Aby sformułować teorię Yanga-Millsa opisaną w rozdziale czwartym w języku form <br>różniczkowych, zacznijmy, podobnie jak w przypadku elektrodynamiki, od zdefiniowania jednoformy potencjału <br><gap><br>Przyjmujemy tak jak w rozdziale czwartym, że grupa cechowania jest zwarta, a reprezentacja jest skończenie wymiarowa i unitarna (czyli generatory są hermitowskie) z
