strukturze działowej produkcji wg poniższego schematu: <br>R&lt;hi rend="lower"&gt;6&lt;/&gt; Kierunki wyłącznie roślinne<br>R&lt;hi rend="lower"&gt;5&lt;/&gt;+Z&lt;hi rend="lower"&gt;1&lt;/&gt; Kierunki wybitnie roślinne z produkcją zwierzęcą<br>R&lt;hi rend="lower"&gt;4&lt;/&gt;+Z&lt;hi rend="lower"&gt;2&lt;/&gt; Kierunki roślinne z udziałem produkcji zwierzęcej<br>R&lt;hi rend="lower"&gt;3&lt;/&gt;+Z&lt;hi rend="lower"&gt;3&lt;/&gt; Kierunki roślinno-zwierzęce<br>R&lt;hi rend="lower"&gt;2&lt;/&gt;+Z&lt;hi rend="lower"&gt;4&lt;/&gt; Kierunki zwierzęce z udziałem produkcji roślinnej<br>R&lt;hi rend="lower"&gt;1&lt;/&gt;+Z&lt;hi rend="lower"&gt;5&lt;/&gt; Kierunki wybitnie zwierzęce z produkcją roślinną<br>Z&lt;hi rend="lower"&gt;6&lt;/&gt; Kierunki wyłącznie zwierzęce<br>W drugiej fazie, stosując konsekwentnie metodę kolejnych ilorazów, określono rolę poszczególnych produktów w produkcji roślinnej i zwierzęcej. Wagi produktów w ramach każdego z działów określono taką liczbą ilorazów, jaka w fazie pierwszej, wynikała z ustalenia ich wagi w całej produkcji rolnej. Wspomnianą uprzednio liczbę &lt;hi rend ="italic"&gt;n&lt;/hi&gt; ograniczono (w drodze licznych prób