to anegdota o cesarzu, który w przebraniu sprawdzał czujność stróżów nocnych - jedni obdarowani napiwkiem puścili go wolno, drudzy poturbowali; cesarz nazajutrz wynagrodził gorliwych, choć od nich kijami wziął.<br>Dla każdego, kto czyta dzieła Reja w ich chronologicznej kolejności, Źwierzyniec jest zaskoczeniem. Zwykła u autora Kupca i Wizerunku rozwlekłość ustępuje tu zwięzłości. Źwierzyniec składa się z kilkuset epigramatów ośmiowierszowych, trzynastozgłoskowych, rymowanych na ogół dokładnie, parzyście. Ta zwięzłość nie jest tu po prostu kwestią sprawności i doskonalenia warsztatu, choć skądinąd osiągnięcie i konsekwentne utrzymanie konstrukcji epigramatycznej byłoby niemożliwe bez techniki dokładnego rymu. Istotą Źwierzyńca jest myślenie emblematyczne i ikonologiczne.<br>Emblem znaczył w XVI