dualizmu wszelkich przeciwieństw, które jest warunkiem 'oświecenia'. <br>Dla tych mistrzów zen, którzy krytykowali 'zen jako oczekiwanie na <br>oświecenie' (chiń. daiwu chan; jap. taigo zen), pojęcie 'oczekiwanie na <br>oświecenie' oznaczało nieustanną obecność podmiotu, który oczekuje, że <br>jego praktyka religijna traktowana przedmiotowo doprowadzi do realizacji <br>ustanowionego celu - osiągnięcia 'oświecenia'. Tymczasem, jak słusznie <br>zwraca uwagę Kyodo Shibano, bramą do 'oświecenia' jest przekroczenie <br>&lt;page nr=79&gt;<br>dualizmu wszelkich przeciwieństw, zwane w Sutrze Vimalakirtiego 'bramą <br>niedualizmu' (chiń. bu'erfamen; jap. funihomon). <br>Warto zwrócić uwagę na to, iż Daito Kokushi uzasadniał swoją krytykę <br>'zen jako oczekiwania na oświecenie' właśnie koniecznością wyjścia poza <br>wszelki pojęciowy dualizm: &lt;q&gt;"'Droga' transceduje takie pojęcia jak przychodzenie i