Takie rozwiązanie jest o tyle wygodne, że pozwala zintegrować popyt przezornościowy z popytem transakcyjnym (tzn. włączyć popyt przezornościowy do transakcyjnego), co jest zresztą dość powszechną praktyką przy bardziej sformalizowanych ujęciach. Całkowity popyt na pieniądz obejmuje wtedy tylko popyt transakcyjny i popyt spekulacyjny, przy czym w analizach typu keynesowskiego przyjmuje się zwykle, że tak pojmowany popyt transakcyjny (Ltr) jest funkcją nominalnego dochodu narodowego, który - zgodnie ze stosowaną współcześnie praktyką - zapiszemy jako iloczyn średniego poziomu cen (P) i realnego dochodu narodowego (Y): &lt;gap&gt;<br><br>Analizę spekulacyjnego popytu na pieniądz rozpoczniemy od zwrócenia uwagi na istnienie odwrotnej zależności między rynkową stopą procentową a ceną obligacji. Rozważmy