o zaspokajaniu własnych potrzeb aniżeli o sprawach królestwa. Rywalizowali oni ze sobą, absorbując uwagę dworu swymi kłótniami.<br>Ten stan rzeczy trwał dopóty, dopóki 20-letni Karol VI nie wyłamał się w końcu spod kurateli opiekunów i nie przejął władzy w swe ręce. Doradcy dobrani przezeń spośród dawnych współpracowników ojca pozwalali żywić nadzieję na polepszenie rządów. Nagła choroba króla latem 1392 r. zakończona obłędem, który w przeciągu dalszych trzydziestu lat życia Karola VI opuszczał go z rzadka na czas krótki, przesądziła jednak o powrocie do dawnego systemu &lt;orig&gt;opiekuństwa&lt;/&gt;. Po śmierci stryjów o wpływy na dworze walczyli między sobą brat króla, Ludwik ks. orleański