gigue

Słownik języka polskiego PWN*

gigue [wym. żig], giga
1. «ludowy taniec staroangielski; też: muzyka do tego tańca»
2. «utwór muzyczny będący stylizowaną formą tego tańca, wchodzący w skład suity barokowej»
3. «dawny smyczkowy instrument muzyczny»
zgłoś uwagę

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego