absolutny
Słownik języka polskiego PWN*
absolutny
• absolutnie
1. «zupełny»
2. «niekwestionowany»
3. «istniejący obiektywnie»
4. «oparty na zasadach absolutyzmu lub rządzący według tych zasad»
• absolutnie
byt absolutny zob. absolut.
słuch absolutny «wrodzona zdolność rozpoznawania bezwzględnej wysokości dźwięków»
monarchia absolutna «monarchia, w której władza należy niepodzielnie do panującego»
muzyka absolutna «muzyka wolna od treści pozamuzycznych, np. literackich»
prawda absolutna «prawda ostateczna lub prawda całościowa»
próżnia absolutna, doskonała «obszar pozbawiony całkowicie cząstek materialnych»
zero bezwzględne, absolutne fiz. «teoretycznie najniższa możliwa temperatura, punkt zerowy na bezwzględnej skali temperatur Kelvina»