błogosławić

Słownik języka polskiego PWN*

błogosławić
1. rel. «udzielać błogosławieństwa»
2. «wyrażać wdzięczność za coś»
3. «aprobować coś, życzyć komuś w czymś szczęścia»
błogosławiony II «w Kościele katolickim: osoba zmarła, beatyfikowana przez papieża»
• błogosławiona
błogosławionej pamięci «określenie używane w odniesieniu do osób zmarłych wyznania żydowskiego»
błogosławiony I «nieoceniony, pomyślny, chwalebny, zbawienny»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego