śmierć

Słownik języka polskiego PWN*

śmierć
1. «koniec życia człowieka lub zwierzęcia»
2. «ustanie procesów życiowych organizmu»
3. «definitywny koniec czegoś»
4. «w sztuce: wyobrażenie śmierci pod postacią szkieletu ludzkiego z kosą»
śmierć cywilna
1. «kara pozbawienia kogoś praw obywatelskich»
2. «utrata zaufania i wiarygodności w środowisku zawodowym lub społeczeństwie»
śmierć fizjologiczna, naturalna «śmierć spowodowana naturalnym starzeniem się organizmu»
śmierć gwałtowna, nienaturalna «śmierć w następstwie wypadku, morderstwa lub samobójstwa»
śmierć kliniczna «stan, w którym znajduje się człowiek lub zwierzę w kilka minut po ustaniu krążenia i oddychania, gdy zabiegi reanimacyjne mogą jeszcze przywrócić funkcje życiowe organizmu»
blok śmierci «blok w hitlerowskim obozie koncentracyjnym, w którym grupowani byli więźniowie przeznaczeni na śmierć»
szwadrony śmierci «w Ameryce Południowej: tajne, skrajnie prawicowe oddziały, zwalczające bezwzględnie opozycję»
taniec śmierci «w sztuce średniowiecznej: alegoryczny korowód ludzi różnych stanów prowadzony przez śmierć, wyrażający równość wszystkich ludzi w obliczu śmierci»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego