astenik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
astenik -ikiem; -icy, -ików
Słownik języka polskiego PWN*
astenik psych. «człowiek o smukłej i wątłej budowie ciała, odznaczający się nieśmiałością i drażliwością»
• asteniczny • asteniczka
• asteniczny • asteniczka