bek

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bek (beczenie) -ku, -kiem; -ków
beka bece, bekę; bek

Słownik języka polskiego PWN*

bek
1. «głos owcy lub kozy»
2. pot. «głośny płacz»
3. pot. «brzydki, fałszywy śpiew»
beka
1. pot. zgr. od beczka w zn. 1, 2.
2. pot. «gruby człowiek»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego