biały

Wielki słownik ortograficzny PWN*

biały (człowiek rasy białej); biali
biały; biali; biel•si: Morze Białe, Jezioro Białe, Puszcza Biała, Przylądek Biały
Biały Bór Białego Boru, Białym Borze; przym.: białoborski

Słownik języka polskiego PWN*

biały cukier, ryż, biała sól itp. «cukier, ryż, sól itp. oczyszczone»
biały I
1. «mający bardzo jasną barwę, taką jak mleko»
2. «o włosach lub o człowieku: siwy»

• biało • białość • bielutki, bialutki, bieluchny, bialuchny, bieluśki, bieluteńki, bialuteńki, bielusieńki • bielutko, bialutko, bieluchno, bialuchno, bieluśko, bieluteńko, bialuteńko, bielusieńko
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego