ciąg
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
ciąg
• ciągowy
1. «układ położonych jedna za drugą dróg, ulic lub rzeczy»
2. «nieprzerwana ciągłość czegoś w czasie, w następujących po sobie zdarzeniach»
3. «przepływ powietrza, wody, gazu itp. spowodowany różnicą ciśnień»
4. «siła napędzająca samolot lub rakietę, wytwarzana przez silnik odrzutowy lub śmigłowy»
5. «zbiór liczb uporządkowanych według pewnej zasady»
6. «gromadna wędrówka zwierząt na żerowiska lub tarło»
• ciągowy
ciąg arytmetyczny «ciąg liczb, w którym każda liczba następna powstaje przez dodanie do poprzedniej jakiejś stałej liczby (np. 1, 3, 5, 7...)»
ciąg dalszy nastąpi «formułka zapowiadająca ukazanie się następnej części artykułu, powieści itp.»