karm

Wielki słownik ortograficzny PWN*

karm (pokarm) -r•mu, -r•mie a. karma
kar•ma (pokarm) -r•mie, -r•mę a. karm
kar•ma (rel.) -r•mie, -r•mę a. karman
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

karmić
1. «dawać jeść lub dostarczać pożywienia»
2. «o kobiecie lub samicy ssaków: żywić potomstwo własnym mlekiem»
karma I «pokarm dla zwierząt lub ptaków»
• karmowy
karma II, karman «w indyjskich religiach i indyjskiej filozofii: suma uczynków człowieka, decydująca o charakterze wcielenia w łańcuchu reinkarnacji»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

karm
karmić
karmienie
karma I

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „karm” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „karm” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „karm” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego