kompozycja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kom•pozy•cja -cji, -cję; -cji
Słownik języka polskiego PWN*
kompozycja
• kompozycyjny • kompozycyjnie
1. «budowa utworu literackiego, muzycznego itp.; też: układ elementów tworzących jakąkolwiek estetyczną całość»
2. «utwór lub jakakolwiek całość, w których poszczególne elementy są rozmieszczone i uporządkowane w określony sposób»
3. «sztuka komponowania utworów muzycznych»
4. «w średniowiecznym prawie karnym: okup uiszczony przez sprawcę przestępstwa w celu uchronienia się przed krwawą zemstą»
• kompozycyjny • kompozycyjnie
kompozycja ramowa «kompozycja składająca się z cyklu opowiadań lub nowel, w którym każdy z utworów jest elementem ściśle związanym z całością cyklu»
szkatułkowa forma, kompozycja utworu, dzieła itp. «forma, kompozycja utworu, dzieła polegająca na wpleceniu w opowieść główną opowiadań pobocznych, stanowiących odrębne całości»