obycie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
obycie
1. «umiejętność odpowiedniego zachowania się»
2. «oswojenie się z czymś wskutek ciągłego obcowania, stykania się z czymś»
obyty
1. «umiejący się odpowiednio zachować w towarzystwie»
2. «przyzwyczajony do czegoś, znający się na czymś»
obyć się — obywać się
1. «poradzić sobie bez kogoś lub czegoś»
2. «zadowolić się czymś niewielkim»
3. «wydarzyć się lub odbyć się bez konfliktów, ofiar itp.»
4. daw. «przyzwyczaić się do czegoś»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
Zagraj z nami!
