ostatnia

Wielki słownik ortograficzny PWN*

o•stat•ni: ostatnia wieczerza (wydarzenie zbawcze), ale: Ostatnia wieczerza (tytuł obrazu)
nie o•stat•ni (który?): nie pierwszy, nie ostatni raz

Słownik języka polskiego PWN*

ostatni II
1. «ktoś, kto jest ostatnim i jedynym specjalistą w jakiejś dziedzinie lub ostatnim posiadającym jakieś umiejętności»
2. «człowiek najniżej stojący pod względem wartości moralnych»

• ostatnia
ostatnia instancja praw. «instancja najwyższa w jakimś systemie»
ostatnia wieczerza «według wierzeń chrześcijańskich: wieczerza paschalna, którą spożył Chrystus z apostołami w przeddzień swojej śmierci»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

ostatni

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „ostatnia” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „ostatnia” w Poradni Językowej PWN

Ciekawostki

Kliknij, aby zobaczyć „ostatnia” w Ciekawostkach

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „ostatnia” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „ostatnia” w Encyklopedii PWN

Synonimy

ostatnia droga
ostatnia posługa
ostatnia wola (akt)
ostatni (ubiegły)
ostatni (uprzedni)
do ostatniej chwili
do ostatniej kropli
do ostatniej kropli krwi
ostatnie namaszczenie przestarz.
ostatnie podrygi pot. żart.
ostatnimi czasy
w ostatnich czasach
w ostatniej chwili
w ostatnim czasie
wydawać ostatnie tchnienie
do ostatniego tchnienia
do ostatniego tchu
dopięty (na ostatni guzik)
dopinać na ostatni guzik
pierwszy i ostatni
zapinać na ostatni guzik

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego