ostatni
Wielki słownik ortograficzny PWN*
o•stat•ni: ostatnia wieczerza (wydarzenie zbawcze), ale: Ostatnia wieczerza (tytuł obrazu)
nie o•stat•ni (który?): nie pierwszy, nie ostatni raz
Słownik języka polskiego PWN*
ostatni II
• ostatnia
1. «ktoś, kto jest ostatnim i jedynym specjalistą w jakiejś dziedzinie lub ostatnim posiadającym jakieś umiejętności»
2. «człowiek najniżej stojący pod względem wartości moralnych»
• ostatnia
ostatni I
1. «znajdujący się na końcu lub taki, po którym nie będzie innego»
2. «najbliższy teraźniejszości spośród minionych»
3. «najmniej prawdopodobny lub najmniej odpowiedni»
4. «najniższy pod względem wartości, godności»
ostatnia instancja praw. «instancja najwyższa w jakimś systemie»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
