pianka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pian•ka -n•ce, -n•kę; -nek
Słownik języka polskiego PWN*
pianka
• piankowy
1. zdr. od piana.
2. «legumina z ubitej śmietany, jaj, cukru i różnych dodatków»
3. «pieniący się kosmetyk do włosów, do golenia itp.»
4. «skupiska zagęszczonych pęcherzyków występujących w szkliwie»
5. «strój przeznaczony do sportów wodnych, chroniący przed wodą i zimnem»
• piankowy
pianka morska zob. sepiolit.
pianka strukturalna «porowate tworzywo sztuczne używane do wyrobu gąbek, materiałów tapicerskich itp.»
