piastun
Słownik języka polskiego PWN*
piastun
1. «w czasach wczesnopiastowskich: wysoki urzędnik dworski wychowujący synów królewskich lub książęcych»
2. łow. «niedźwiadek będący pod opieką matki»
3. łow. «wilk samiec opiekujący się szczeniętami w czasie, gdy rodzice idą na żer»