przeżyć
Słownik języka polskiego PWN*
przeżyć — przeżywać
1. «doznać silnych emocji w związku z czymś, żywo zareagować na coś; też: przejąć się czymś, co powstało w świadomości, w wyobraźni»
2. «żyjąc, przebyć, przetrwać jakiś czas»
3. «przetrzymać jakieś wydarzenia, wypadki, nie stracić życia, znaleźć w sobie siły do zniesienia czegoś»
4. «zostać przy życiu dłużej od kogoś»
5. «znaleźć się w jakimś stanie, doświadczyć czegoś»
6. pot. «poradzić sobie w codziennym życiu, mając do dyspozycji minimalne środki materialne»
przeżyć się — przeżywać się «stać się nieaktualnym, wyjść z użycia, z mody»
przeżycie «stan psychiczny powstający wskutek silnych bodźców zewnętrznych, silne wrażenie pozostawiające ślady w psychice człowieka»
• przeżyciowy
• przeżyciowy