przekór

Wielki słownik ortograficzny PWN*

na przekór
przekora -rze, -rę

Słownik języka polskiego PWN*

na przekór
1. «niezgodnie z czymś lub z czyjąś wolą»
2. «mimo jakichś okoliczności»
przekora
1. «skłonność do umyślnego sprzeciwiania się komuś; też: przekomarzanie się»
2. «osoba przekorna»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

przekór
na przekór
przekora

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „przekór” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „przekór” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „przekór” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego