wiać
Słownik języka polskiego PWN*
wiać
1. «o wietrze: przesuwać się z jakąś prędkością i siłą»
2. «o chłodzie, wilgoci, zapachu itp.: być odczuwalnym w dochodzącym skądś powietrzu»
3. «o ogólnym, zwykle przykrym wrażeniu: być odczuwalnym w kontakcie z czymś lub z kimś»
4. pot. «szybko uciekać»
5. «oddzielać ziarno od plew w wialni»
wiano
1. daw. «posag i wyprawa panny młodej»
2. «w dawnym prawie polskim: suma zapisywana żonie przez męża, równa sumie posagu»
wiano klasztorne «majątek wnoszony przez osobę wstępującą do klasztoru»
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
