wykolejenie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wykolejenie; -jeń
wykoleić -eję, -eisz, -eją; -ej•cie
wykolejony; -jeni

Słownik języka polskiego PWN*

wykolejenie
1. «odstępstwo od norm współżycia społecznego»
2. «odstępstwo od jakiejś normy, np. językowej»
wykoleić — wykolejać
1. «spowodować zjechanie pociągu, tramwaju, wagonu z toru, wyskoczenie z szyn, przewrócenie się»
2. «spowodować, że ktoś marnuje swoje możliwości życiowe, narusza normy moralne»
wykolejony
1. «taki, który zmarnował swoje możliwości życiowe»
2. «niepoprawny, zdeformowany»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

wykolejenie
wykoleić
wykolejony

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „wykolejenie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „wykolejenie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego