wypruty
Słownik języka polskiego PWN*
wypruty pot. «bardzo zmęczony, spracowany»
wypruć — wypruwać
1. «prując szwy, wyjąć coś wszytego w coś»
2. «rozrywając powłokę, wydobyć coś z jej wnętrza»
wypruć się — wypruwać się «ulec wypruciu»