wytracać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wy•tracać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
wytracić — wytracać
1. «zabić wiele osób, zwierząt»
2. «prowadząc jakiś pojazd, zmniejszyć jego szybkość, wysokość lotu itp.»
3. «o pojeździe: zmniejszyć szybkość, wysokość»
4. «zmniejszyć siłę, natężenie czegoś»
wytracić się — wytracać się «o wielu: pozabijać się»
