z namysłem
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Świtu" i "Podróży Zygfryda po Renie". To transkrypcje śmiałe, stworzone z namysłem i wykonane w sposób może kontrowersyjny, ale nie pozostawiający nikogo...
- ... Umilkł. Po chwili mówił dalej, już spokojnie i powoli, jakby z namysłem:
Tu, w lesie, przemyślałem wiele spraw. Widzisz, zawsze wydawało mi... - ... który będzie mi służył i umiał milczeć... Zrozumiałeś?
Patrzył uważnie, z namysłem.
- A jeśli sprzątacz, bo on ma wstęp do pokoi... A... - ... spisał historii tego domu?
- Rzecz jest mocno wątpliwa - odpowiedział profesor z namysłem. - Moi przodkowie mieli wstręt do pisania. Jeden zapisał podobno duszę...
- ... również usiadłam, wciąż z rozcapierzonymi palcami.
- Nie jestem pewna - powiedziałam z namysłem, przyglądając się jej. - Owszem, możliwe, że coś wiem. Natomiast moim... - ... gdyby można było widzieć wszystko jednocześnie i ostatecznie, wtedy - powiedziałem z namysłem, okrążywszy kozetkę i stanąwszy pod rozgrzanym piecem między Marią a...
- ... inaczej.
- To jest niedobre. Dajcie inny... - zaczął i nagle urwał. Z namysłem przyglądał się trzymanemu w ręku przedmiotowi.
- Alicja - powiedział jakby z... - ... wyborami. Ten cholerny discman! Ciężko westchnął.
- Dobrze, mogę spróbować - powiedział z namysłem.
- Bardzo się cieszę, bardzo. - Na twarzy Pawła ukazał się promienny... - ... i była pupilką naszej germanistki.
- To trochę nie tak - rzekł z namysłem. - Wiesz co, ja to przetłumaczę dla ciebie. Nie zmienię żadnej... - ... one głębszy sens naszemu życiu? Czy nie jest szlachetniejsze urządzanie z namysłem, powoli, wnętrza, które właściwie jest odbiciem naszego "ja". To najważniejsze...
- ... znawcy sztuki jeszcze nie.
- Twój dziadek to prawdziwy artysta - zaczął
z namysłem. - Rzeźbiarz... - zakrztusił
się gwałtownie i umilkł.
Rzeźbiarz był w Kaleniu... - ... wiadomo po co.
- Żegnają dzień - powiedział Jurek. "Dorota" popatrzyła nań z namysłem. Od dłuższego czasu nie mogła sprecyzować swojego sądu o nim... - ... odzywają?
- Ależ pani doktor... - żachnąłem się.
- No dobrze... - westchnęła i z namysłem potarła nosek.
- Czy ma pan jakiegoś przyjaciela lekarza?
- Tak, miałem... - ... Wiankowska
Katarzyna
- Nie wiem, dlaczego zostałam pielęgniarką - mówi wolno i z namysłem.
- Po prostu nią zostałam. Trafiłam na oddział intensywnej terapii, ale... - ... chwilę razem
Samotność, zarówno ta narzucona przez los, jak i z namysłem wybrana, potrafi dać w kość. Zwłaszcza wtedy, gdy na ulicy... - ... postawił wiadra. - A ty skąd wiesz?
- Wiem coś niecoś... - powiedział z namysłem i naraz, jak natchnienie, przyszła mu do głowy znakomita myśl... - ... nad panem Stasiem. Emerytowany nożownik wyjął machorkę oraz bibułkę, jął z namysłem skręcać bankrutkę.
- Idź, idź. To nie zaszkodzi ani pomoże.
- Oni... - ... młodzi obiecujący literaci, bliscy krewniacy ojca Iw.
- Pomyślności... - wyraźnie i z namysłem powiedział młodszy, starszy bowiem markował tylko te życzenia bezgłośnymi ruchami... - ... do gwoździa, na którym wisiał jego płaszcz. Nagle zatrzymał się z namysłem.
- Alina - powiedział wolno. - Alina - powtórzył, jakby wypoczywał wymawiając jej imię... - ... Fryderyk zapalił papierosa, usiadł do maszyny i stukał jednym palcem, z namysłem dziobiąc klawisze. Przypomniał sobie, z jaką wprawą jego palce mknęły...
