Państwem

Wielki słownik ortograficzny PWN*

pań•stwo (osoby; skrót: pp.) -wa, B.= D., Ms. -wu: państwo Kowalscy
pań•stwo (kraj) -wa, B.= M., Ms. -wie; państw: państwo polskie
jaśnie pań•stwo (zwrot grzecznościowy) jaśnie pań•stwa

Słownik języka polskiego PWN*

głowa państwa «osoba zajmująca najwyższe stanowisko w państwie»
granica państwa «powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną wyznaczoną na powierzchni ziemi, oddzielająca terytorium jednego państwa od innych państw»
miasto-państwo
1. «w starożytności: zespół terenów i osiedli zgrupowanych wokół miast, mający charakter odrębnego państwa»
2. «w średniowieczu, zwłaszcza w Italii: silne ekonomicznie miasto, mające charakter niezależnej republiki»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego