ścichną
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... chwilę wydawało mu się, że Wagran jęknął śmiertelnie, potem wszystko ścichło. Od strony drogi podchodziło jeszcze dwóch żołnierzy. Talizmany na szyi...
- ... płytą, widzę, że ma ucięte wszystkie palce prawej ręki.
Dźwięki ścichły. Traper wysuwa kieliszek bez słowa, kobieta za kontuarem nalewa mu... - ... bez ruchu, z rękoma opuszczonymi wzdłuż jasnej, długiej sukni. Gdy ścichły na koniec ostatnie odgłosy gwaru i zupełna cisza zaległa dokoła...
- ... Przewodnika wciąż uderzały w bębenek, lecz rytm uspokoił się, dźwięki ścichły. Jak nakazywał obyczaj - czekali. W końcu pomalowane na czerwono wrota...
- ... skóry osłaniał głowę.
Wojowniczka stała sama na środku pustego placu.
Ścichły bębny i grzechotki. I stadion też zamarł w niemym oczekiwaniu... - ... będą gościnne, gdy je otworzę znienacka,
A potem zamrą i ścichną. I oto stanie się schadzka.
Twe ręce niech będą dobre... - ... medalem ciężkim na piersi zdyszanej w grzmocie oklasków które zaraz ścichną w okrzykach tłumu co wkrótce odpłynie samotni w serca niedosycie...
- ... nasz czas, niż jazgot faszystowski, który - trzeba mieć tę nadzieję - ścichnie wreszcie, aby upiornym wspomnieniem straszyć lub śmieszyć przyszłe pokolenia, póki...
