Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
świdrujący
Znaleziono 64 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... wygody.
    Po placu łazi dziadyga z małą dziewczynką o mysich,
    świdrujących oczkach. Śpiewali przy akompaniamencie harmonii, w której połowa tonów milczała...
  • ... ważniejszą sprawą, o której mówi się szeptem, w tajemnicy, unikając świdrujących oczu szpiegów. Liczą niecierpliwie dni i godziny, które odmierza spokojnie...
  • ... panny Faliszewskiej.

    Panna Faliszewska, wysoka i chuda, o małych, złych,
    świdrujących oczkach i zaciśniętych ustach, nie
    bawiła się w uprzejmości. Z...
  • ... melancholicznie starsza z dam, drobna i sucha, o dziwnie ostrych, świdrujących oczach.
    - Te, te, te! - warknął pułkownik, podrażniony widokiem zastawionego stołu...
  • ... suchy, głodny zapach więdnienia i zamierania. Ciemność drgała od długich świdrujących brzęków owadzich.
    Pereira, który usłyszał zajeżdżające auto, już im otwierał...
  • ... drewnianymi listwami, lśniącymi od chemolaku, który wciąż jeszcze przesycał powietrze świdrującym, drażniącym zapachem. Był tam jeszcze tapczanik, szafa na odzież, stolik...
  • ... doczepione do tego drugiego o znużonym, starym jak świat, lecz świdrującym spojrzeniu: widziałem to wszystko (chłopiec zaciąga się), widziałem (jeszcze jedno...
  • ... W drzwiach odwraca jeszcze na chwilę twarz i obrzuca mnie świdrującym spojrzeniem.
    Opanowuje mnie nagła złość.
    - Siostro Moniko! - krzyczę.
    - To był...
  • ... to tak głupio, że chłopiec przestraszył się. Sekuła spojrzał nań świdrującym, ciężkim wzrokiem.
    - Ty, nie wygłupiaj się, dobrze, bubku... - warknął.
    - Ja...
  • ... Sytuacja najgorsza z możliwych, gdy sen wyrzuca człowieka za drzwi świdrującym dźwiękiem telefonu. A w taki właśnie sposób Zygmunt został wyrzucony...
  • ... skórzaną rękawiczkę.
    Widziałam, jak kobieta spojrzała mu w oczy nachalnym,
    świdrującym spojrzeniem. Nie wiedzieć czemu wydało mi się jednocześnie, że jestem...
  • ... oszukać? - mówi lekarz z tikami i patrzy na mnie swym świdrującym wzrokiem zdolnym przewiercić człowieka na wylot i pewnie by mnie...
  • ... potężne, wąsate chłopisko trzymało za rękę ciemnowłosą pannę młodą o świdrującym spojrzeniu.
    - Moi rodzice - objaśniła babcia, zbierając talerze i oddając je...
  • ... opierając się na tylnych łapach i grubym ogonie.
    Przekrzywiając głowę,
    świdrującymi oczkami spoglądała na chłopca.
    Zachowywała się bardzo spokojnie, więc bez...
  • ... kiedy szłam ze Stefanem - ludzie zawsze zdążą dopaść swoimi kłującymi, świdrującymi spojrzeniami, mnie z bańką na mleko, mnie ze Stefanem pod...
  • ... zeschłych traw. Cykady na poczerwieniałych od kurzu przydrożnych drzewach dygotały świdrującymi dzwonkami. Szosa się wiła, przepadając między wzgórzami, wznosząc, to opuszczając...
  • ... wzrokiem spojrzał na żandarma.
    Ów przyjrzał mu się bacznie małymi,
    świdrującymi oczkami.
    -Tędy! - mruknął wskazując jedną z tych ścieżek.
    A po...
  • ... twarz łaskawy uśmiech włożył
    i spod tej maski chyłkiem, boczkiem
    świdruje go swym chytrym oczkiem.

    Deptała swą opowieść snuje:
    jak poszedł...
  • ... Budzi się, oj, budzi i harcuje diabełek, skrobie od spodu, świdruje, dosyć, bo sfiksuję - pora wrócić do normalności, do Elegii duinejskich...
  • ... wygięła się na zewnątrz.
    Krzyk nieco przycichł. Mimo to nadal
    świdruje uszy i serce.
    Zaczyna śmierdzieć benzyną - musiał puścić bak.
    Twardowski...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego