żałosny
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Raz na zawsze już koniec z duchami. Paragon posłał mu żałosne spojrzenie. Twarz Antoniusza złagodniała.
- O jakie doświadczenie wam chodzi? - Podziemne... - ... rozwiązują się z łaski wybrańców nowej władzy. Śmieszne. A nawet żałosne.
- A jak sobie poradzisz bez swojej cegielni?
- Co tam cegielnia... - ... biegu. Nasze lamenty nad 'zdehumanizowaną' planetą wypełnioną przez maszyny, nasze żałosne ucieczki w malejące schroniska dzikości są wyrazem porażki, jaką ponosi...
- ... gałąź klonu wtórowała mu, uderzając w okno, z którego spływały żałosne resztki śniegu. Spływały one również po źle wytartych butach stróża...
- ... wrażenia z parlamentu powiedział: "Tam się poznaje wybitne, a niekiedy żałosne postacie. To jest autentyczne polskie zoo, które, gdyby napisać, mogłoby...
- ... własnym przeznaczeniem. Rozmawiać umieliście tylko ze sobą, tamci to były żałosne figury, snujące się gdzieś w tle, ślepe, otępiałe, warte jedynie...
- ... to się bierze z powietrza? To twoje gnicie w oknie, żałosne ekscesy, przewlekła hipochondria, podobno powalone życie? Mam wyliczać dalej?... Za...
- ... odpowiedź, wyjeżdża do Grodna, gdzie król Stanisław August przepędza ostatnie żałosne miesiące swego panowania pod potężną "opieką" Repnina. Książę uczestniczy w...
- ... Priscilii. Bywał agresywny. Przytył, stracił kondycję. Jego ostatnie koncerty przypominały żałosne widowisko umierającej gwiazdy. Mówiono, że "król" choruje, że męczy go...
- ... żeby ona tego nie wyczuła.
W pokoju na wieszaku wiszą żałosne strzępy szarej wełny.
Co się stało? Strach na wróble? Co... - ... jakiej osoby (...)nie graj tylko bo jest to śmieszne i żałosne takiej "zatwardziałej odosobnicy" bo jest to wręcz nie smaczne....nie...
- ... milczeniu ze ściśniętym gardłem. Dziewczynka miała starczą, pomarszczoną buzię, czarne, żałosne oczy spoglądały lękliwie spod kędzierzawej czupryny kruczych włosów. Połykała chciwie...
- ... uderzyć głową w ścianę. Przy tym charakterystyczne wyciszone, lecz jakże żałosne zawodzenie, skomlący jęk wydawany odruchowo, jak gdyby mimo woli, a...
- ... który by przejął ją dreszczem, tak jak nie mogły łzy, żałosne przez swoją bezradność, niepotrzebne i żenujące ją głęboko. Z niecierpliwością...
- ... ulec - jakże banalnie! I mógłby ją także odtrącić - nie lepiej! Żałosne, pomniejszające rozwiązania. Przygoda w Santiago winna nabrać mitycznego znaczenia. Pisarz...
- ... klejnoty wciśnięte w ciemnożółte futro. Z pyska
zwierzęcia wydobywały się żałosne skomlenia i pomruki.
Utrzymywało się chwilę w postawie stojącej, po... - ... interes stał się państwową stratą. Dalsze jego losy są równie żałosne. DOTN zdała obiekt dopiero w 1996 r.: dworek i domek...
- ... życzysz
ode mnie? Po co przyszedłeś?
Opowiedziałem panu Kleksowi, jak żałosne w swych skutkach
było spuszczenie stawu, powiadomiłem go o wymarszu... - ... ani prawa sięgnąć. Do tego zaraz wrócę.
Legalizm wychowawczy przynosi żałosne skutki w wychowaniu.
Człowiek wychowany w duchu lojalności dla prawa... - ... widoczne, ciemne grzbiety podobne do łodzi, zdawały się płynąć, rżenie żałosne niosło się nad rzeką. I żadna później kobieta nie mogła...
