Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
żarliwie
Znaleziono 60 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... czerpał z obcowania z Panem Życia. Posługując się ową mocą, żarliwie nakłaniał do zaprzestania wojen, do odrzucenia praw wendety i do...
  • ... palce w jej włosach, potrząsnął za głowę.
    - Tak, tak - potwierdziła
    żarliwie, przywierając do niego, suknia jej podwinęła się, ściągnięta niecierpliwą ręką...
  • ... i tyle...
    KSIĘŻNA
    z żarliwością
    Dlatego, że w Boga uwierzyć
    żarliwie nie...
    Sajetan wali ją w pysk, tak że cała krwią...
  • ... pragnącej odcisnąć się w przestrzeni trwającej właśnie chwili. Teraz trwa żarliwie i patetycznie. Ktoś (albo coś) temu pomaga, ktoś-coś stoi...
  • ... postęp społeczny jakże odmiennych od siebie ludów półwyspu.
    "Wujaszek Ho"
    żarliwie kochał Wietnam i dlatego myślał kategoriami całych Indochin. Do niego...
  • ... Princip, działacz organizacji Młoda Bośnia, modlił się o wojnę równie żarliwie jak jego przyszła ofiara. Austriacki następca tronu, zwolennik całkowitego podporządkowania...
  • ... na grób męża i sjesty na cmentarnej ławeczce, ze wzrokiem żarliwie utkwionym w darninę. I łzy po nocach, i nasłuchiwanie, czy...
  • ... kochać się bardziej niż teraz - powiedziała Róża.
    Miłość po wojnie -
    żarliwie podchwycił w myślach - ależ to rasowy tytuł powieści albo tomu...
  • ... wyszedł poza ramy nauki i w odróżnieniu od wielu teoretyków żarliwie prezentował swe poglądy w rozmaitych kwestiach polityczno-społecznych, od edukacji...
  • ... piękna. Zgadzaliśmy się z nią wszyscy. (s. 202) Głośno i żarliwie dyskutowaliśmy, czy nastąpił już zmierzch "pierwszych po Bogu", czy tylko...
  • ... by chciał wiedzieć, tak by chciał, że no! - jęknął chłopiec żarliwie.
    - Słuchaj - powiedział Hubert poważnie. - To, czego żądasz, jest dużo, więc...
  • ... twoją siostrą i zastąpię ci brata i mamę - przekonywała mnie żarliwie, bo i ja zdążyłem już opowiedzieć jej o sobie, o...
  • ... syberyjski posiołek i te samotne kobiety i dziewczyny, które tak żarliwie garnęły się do Felka, i ta wymuszona miłość na granicy...
  • ... czekała na jego powrót.
    Zdegustowany okropnie rozmową z kierowcą, który,
    żarliwie broniąc sprawy nielegalnych gachów, postponował słusznie, jego zdaniem, zdradzanych mężów...
  • ... i mimo iż tylko trzy-cztery rozumiałem, wiedziałem: wymawiają je żarliwie i szczerze, choć nie przestawali patrzeć na dziewczyny przechadzające się...
  • ... Z jednej więc strony, po cichu, modlono się do niej żarliwie, darując jej okrucieństwo i puszczając w niepamięć wszelkie upokorzenia, z...
  • ... przekazać im część wielkiego żalu, jakim była przepojona, pragnąc, aby żarliwiej zapamiętali.
    - Zabili nam "Sękatego" - powiedział Stacho. - Nie dał się wziąć...
  • ... dziedziczne.
    Zatem mój ojciec był nie mniej, z pewnością jeszcze
    żarliwiej
    życiu oddany i ludziom.
    A dziad?
    A wszyscy ci, co...
  • ... przecież samo się jakoś staje. Tak naprawdę mówił o wiele żarliwiej, głębiej i w jakiś sposób był przy tym piękny... A...
  • ... porada u lekarza, po której stara chłopka modliła się jeszcze żarliwiej, skarżąc się co kilka godzin Teodozji na swe cierpienia. Sprawiała...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego