żarzyć się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... szyny, przewrócony wagonik. Tylko daleko, po drugiej stronie kanału, wciąż żarzyła się trafiona cysterna. Nad dźwigami powoli płynęły prószące flary na spadochronach...
- ... to inne pejzaże.
Gdzie przed chwilą tysiącem świec płonął żyrandol, żarzyło się teraz olbrzymie, kuliste słońce, ciężkie jak kropla rozpalonego metalu, gotowa... - ... zaś, pełen emocji, wkładał w słowa całą energię. Jego oczy żarzyły się niezdrowym podnieceniem, wilgotne od potu ręce wycierał ciągle o poplamione...
- ... powiewem wiatru. Jej prześwietlone szaty powiewały niby skrzydła, a oczy żarzyły się czerwonymi ognikami. Naraz znikła, zapadła się w murach...
Nastała długa...
- ... trzeci i zaczęli grać w wybitkę. W mrocznym wnętrzu kościoła żarzyły się gromnice.
Lucjan przeszedł do drugiego pokoju. Na stole leżała nie... - ... brzegiem płonęły dziesiątki ogni. Jedne porastały grzywą kamieni, inne tylko żarzyły się czerwono, gdy lekki powiew od wody przeciągał.
- Po cóż mnie... - ... najdalszy horyzont; stali oparci o balustradę, a dwa ogniki papierosów żarzyły się w ciemności, i mijały godziny, na rozmowach, kiedy nie chciało...
- ... statku, dającego o sobie znać, że IDZIE.
Światła telegrafów maszynowych żarzyły się przyćmionym blaskiem w sektorach z napisem UWAGA, ale strzałki tachometrów... - ... stało odkorkowane od środy, i poszedłem do pracowni. W kominku żarzyły się węgle, było zacisznie i ciepło.
Na biurku leżał otwarty kajet... - ... Europą, że wszędzie za daleko, zwłaszcza do nieba, na którym żarzyły się znane - dzięki Sarze - nieobce od lat gwiazdozbiory, jakich tam, w...
