Jaskier
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... sierpnia, tuż przed nowiem. Ale to jest zupełnie inna historia...
- Jaskier! Nie śpij w siodle!
- Ja nie śpię. Ja twórczo myślę... - ... od kociołka.
- Co?
- Nie dyskutuj ze specem, Zoltan - odezwał się Jaskier.
Percival Schuttenbach kopnął się do wozu i w mgnieniu oka... - ... Ja, wystaw sobie, też się szanuję! Też mam swój kodeks!
- Jaskier, proszę cię, zrób to dla mnie. Trochę poświęcenia, chłopie, nic... - ... na tle świerków, wyglądających jak posypane sproszkowanym srebrem.
- Zaiste - westchnął Jaskier. - Pięknie tu.
Wielki ciemny łososiopstrąg spróbował skoku przez próg wodospadu...
- ... nie nadaję się do tej roli... Kompletnie, rozumiecie?
- Nie - zaprzeczył Jaskier. - Kompletnie nie rozumiemy. Cahir? Czy ty rozumiesz?
Nilfgaardczyk spojrzał na... - ... zbiegów, wśród których byli Geralt i ten jego znajomy trubadur...
- Jaskier?
- Właśnie. Vissegerd oskarżył obu o szpiegostwo, uwięził i bodaj zamierzał... - ... natychmiast po wyruszeniu wzięła na łęk piegowatą dziewuszkę z warkoczykami, Jaskier również posadził dziecko na Pegaza, a Zoltan wziął na cisawego...
- ... wsadziła strzałę do kołczana. - Druh twój, wiedźminie?
- Tak. Nazywa się Jaskier. Jest poetą.
- Poeta - Milva popatrzyła na rzucanego suchymi już torsjami... - ... z Rivii - powiedziała. - W nie byle jakim towarzystwie obracasz się, Jaskier.
- Zaszczyt dla mnie - zamamrotał wiedźmin świadom, że dorównuje elokwencją Drouhardowi... - ... się, tupała i tańczyła. Pegaz zachowywał niewzruszony spokój.
- Geralt! - wrzasnął Jaskier, próbując przekrzyczeć kolejny grom, toczący się po lesie jak gigantyczny... - ... zęby. Na ten widok Milva i Cahir cofnęli się, a Jaskier stłumił krzyk przestrachu.
- Bywajcie. Powodzenia.
- Bywaj, Regis. Nawzajem.
Emiel Regis... - ... Chaosu deptały im po piętach. Yazon coś wrzeszczał, może klął. Jaskier pobladł nagle.
- On woła... O, matko!
- Co za... - Zoltan urwał... - ... mogła wszak wiele się od niego różnić pod względem obliczalności.
- Jaskier, ty stary dzwońcu - powiedziała Essi, wciąż obejmując barda za szyję... - ... zazdrości u panny Akeretty, do której uderzę jutro. Posuń się.
Jaskier zwalił się na siennik i ściągnął z Geralta derkę. Geralt... - ... Jesteśmy na łuku.
- Ale to ciągle rzeczka O - upierał się Jaskier. - Jeśli będziemy trzymać się rzeczki, nie możemy zabłądzić. Rzeczkom zdarza... - ... oczko Oczka w niczym nie ustępuje pierwszemu.
- Witaj, Oczko - powiedział Jaskier, wykrzywiając się. - Ładną balladę śpiewałaś przed chwilą. Znacznie poprawiłaś repertuar... - ... rozumieć... Jeno, by sztukę wspomóc...
- Czy mnie słuch myli? - spytał Jaskier przeciągle. - Ja, ja mam być drugim bardem? Dodatkiem dla jakiegoś... - ... niej bez kłopotów, mógł chodzić. Obok gramolił się z ziemi Jaskier, zwalając przygniatającego go trupa z rozerwanym gardłem. Twarz poety miała...
- ... takich, którzy chcieliby obóz opuścić.
Księżyc dawał dość blasku, by Jaskier nie musiał iść po omacku. Wiedźmin w takim świetle widział... - ... drodze życia. Zdrowia, szczęścia, pomyślności.
- I mnóstwo małych Chodaczków - dodał Jaskier.
- No, no, panowie - powiedział wieśniak. - Was firleje się trzymają, a...
